RUAH (portrety multimedialne)- aneks do dyplomu zrealizowany w Pracowni Zastosowań Fotografii Prof. Mariusza Wideryńskiego w roku akademickim 2016/2017.
Ruah- portrety multimedialne to portrety trzech przedstawicieli religii Świętej Księgi:
1. Archimadryta dr. Gabriel (Giba)- przełożony monasteru supraskiego.
2. Imam Sheikh Najeb- imam meczetu w Ośrodku Kultury Muzułmańskiej w Warszawie.
3. Rabin Michael Schudrich — naczelny rabin Polski.
"Wchodzę do muzułmańskiego meczetu, żydowskiej synagogi, oraz chrześcijańskiego kościoła i wszędzie widzę jeden ołtarz[1]"
Istotą projektu jest sportretowanie przedstawicieli trzech wyznań. Świadomie zrezygnowałam z nadmiernego eksponowania symboli, oraz atrybytów, poszczególnych religii. W celu osiągnięcia jedności osób portretowanych, zadecydowałam, że będę fotografować duchownych na białym tle, zarówno, tym obecnym w przestrzeni sakralnej, jak i znajdującym się w otoczeniu ich miejsca kultu. Wybór ten w kontekście projektu wydaje mi się trafny, ponieważ biel jako symbol boskości występuje w każdym z trzech wyznań. Zastosowana przeze mnie technika wykonywania fotografii: cinemagraph[2] stanowi połączenie fotografii z filmem. Powyższa technika umożliwiła mi “uchwycenie” idei cyklicznego ruchu, który powtarzajac się co jakiś czas w sekwencji, tworzy rytm. Nawiązując tym samym do koncepcji czasu kolistego, który jest czasem natury, “odradzającym się” zawierającym w sobie powtarzalność, niewyczerpalność, nieskończoność, które charakteryzują “czas święty”.[3] Czasami zdarza się, że osoba portretowana na ułamek sekundy zmienia swój wyraz twarzy, przestaje zauważać obecność fotografa, skupia się na swoim życiu duchowym. Właśnie taki moment, chciałam uchwycić w pracy Ruah- portrety multimedialne- tę sekundę, która kiedyś by spowodowała, że być może intuicyjnie nacisnęłabym spust migawki. Ten moment, który w tym przypadku trwa, aż dwie sekundy, stanowi dla mnie punctum[4] owej ruchomej fotografii. Oddaje on bowiem istotę tamtej chwili i tamtego momentu.
Ruah oznacza “tchnienie; wiatr; duch, dusza”[5] Moje pragnienie “tchnięcia” życia w fotografię, staje się możliwe na poziomie symbolicznym za pomocą zastosowanej przeze mnie techniki cinemagraph .
[1] Cytat online: http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/242245,1,prorok-milosci.read, (dostęp 28.05.2016).
[2] Pierwszy cinemagraph powstał w 2011r i był autorstwa Jemie Beck [w:] online: http://www.swiatobrazu.pl/cinemagraph-tworcy-opowiadaja-o-powstawaniu-ruchomych-gif-ow-30956.html, (dostęp: 25.05.2016).
[3] M. Eliade, Inicjacja, obrzędy, stowarzyszenia tajemne: narodziny mistyczne, K.Kocjan (tł.), Kraków, 1997, s.114.
[4] Termin punctum za: R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, tłum. Jacek Trznadel, Warszawa, 2008.
[5] Online: http://www.katolicki.net/index.php/czytelnia/601-duch-swiety-osoba-trojcy-swietej.html, (dostęp: 25.05.2016).